Концептот на “внатрешно дете” е мошне важен дел од секоја личност и влијае на нашите емоции и постапки. Кога го губиме контактот со нашето внатрешно дете, станува потешко да ги контролираме нашите емоции и може да се однесуваме на начини кои се несвесни и неконтролирани.
Откривање на спомени и модели
Според психолошката теорија, нашето внатрешно можеби не секогаш е добро. Можеби да се бори со незалечени рани, да се соочи со загуби без разбирање, да се чувствува осамено, вознемирено или засрамено. Неговата болка не постои на јавна површина. Тоа е тивка вознемиреност, бидејќи ова внатрешно дете е ефективно затворено и тие емоции се потиснати. Игнорирано и заборавено, неговото субјективно плачење одекнува подло, влијаејќи на нашата самодоверба и нагризувајќи ги нашите насмевки.
Тука се и моментите на радост од детството. Нашето внатрешно дете се присетува и на мајчинската прегратка и нејзината гордост. Го чува сеќавањето на нашето срце преплавено со љубов и среќа додека погледот на таткото се сретнува со нашиот, допрен од великодушноста да ја споделиме нашата омилена играчка. Ова се моменти кога нашето внатрешно дете се чувствува видено, ценето и негувано. Можете да ги искористите овие позитивни аспекти со вклучување во активности кои ве правеле среќни како дете.
Барање припадност и љубов низ годините
Додека патуваме низ адолесценцијата, нашето внатрешно дете копнее за прифаќање и припадност. Нѐ придружува во нашата потрага да најдеме љубов и да создадеме врски со општествените групи, барајќи разбирање и прифаќање. Се радува кога доживуваме моменти на топлина и поврзаност, а тагува кога ќе бидеме предадени или повредени од другите.
Лекување на емоционални рани
„Внатрешната детска рана“ се однесува на болни искуства од вашето детство кои сè уште влијаат на вас како возрасен. Овие нерешени трауми може да предизвикаат да постапувате нерационално или да имате интензивни негативни емоции. Многу од нашите емоционални рани и трауми произлегуваат од детските искуства. Со признавање и лекување на овие рани, можеме да се ослободиме од багажот на минатото и да продолжиме напред со поздрав начин на размислување.
Тригери за вашето внатрешно дете се настани или ситуации кои ги активираат овие стари рани и предизвикуваат да реагирате на начини што не изгледаат како вашето вообичаено јас. Овие тригери може да бидат секојдневни работи што несвесно ве потсеќаат на доживеана траума или настан од минатото. Може да забележите дека доживувате страв, анксиозност или избегнувате одредени луѓе, места или искуства. Ова се начини на кои вашето внатрешно дете активира реакција, бидејќи се обидува да се чувствува безбедно.
Побарај совет или насока од Анѓела Богдановска
Лиценциран психолог
Мојата работа како психолог е заснована на верувањето дека среќата е во секој од нас. За да ја отклучите таа среќа и повторно да се поврзете со вашето внатрешно дете, од суштинско значење е да следите структуриран пристап. Исцелувањето на вашето внатрешно дете може да биде емоционално тешко, особено ако имате историја на траума. Најдобро е да го направите ова со помош на психотерапевт кој може да ве води низ процесот и да спречи ретрауматизација.
Можете да се поврзете со вашето внатрешно дете со правење работи кои порано ви носеле радост како дете, како хоби или забавни активности. Терапијата и грижата за себе се важни чекори во заздравувањето на вашето внатрешно дете. Ако имате какви било прашања или се соочувате со било каква траума, ве повикувам да го пополните формуларот подолу.
Пристап кон негување на вашето внатрешно дете
Имаме работа со запоставени карактери од нашето минато чија постојана несреќа претставува закана за нашите животи. Задачата која претстои вклучува неконвенционален термин: родителство кон себе. Треба да го идентификуваме нашето внатрешно дете, да ги разбереме неговите уникатни борби и да ги утешиме неговите болки. Во идеален свет, родителите веќе би го направиле тоа, но во реалноста, дел од оваа работа останува зад себе. Значи, како возрасни, треба да станеме свои родители на нашите помлади јас.
Ова бара од нас да ги користиме нашите возрасни капацитети за љубезност, уверување, емпатија, дарежливост и топлина кон помладите верзии од нашето минато, кои постојат во нашите спомени. Мораме да ги признаеме нивните тажни моменти и да им помогнеме на начини на кои не им помогнале порано, бидејќи нашата стабилност зависи од нив.
За да го разберете овој начин на исцелување и барање утеха, замислете како да поминувате низ вашиот живот, да паузирате во предизвикувачки моменти и да ја прашате исплашената, тажна или збунета помлада верзија од себе што би сакале да слушнат сега. Доминантната емоција може да биде тага за она низ што сте поминале и колку сте биле неподготвени. Разликата помеѓу она што требаше да се случи и она што всушност се случило може да предизвика низа емоции. Замислувањето што би можело да каже една љубезна личност, и она што всушност е кажано, може да доведе до солзи со сочувство за вашето поранешно јас.
Редовното посетување на внатрешното дете, обезбедувајќи дополнителна доза на удобност и нежност, овозможува заздравување. Овој процес, го истакнува контрастот помеѓу немарноста во нашите рани години и снаодливоста на нашето возрасно јас. И покрај нашите поскромни достигнувања, сите ние имаме нешто корисно и љубезно да им кажеме на нашите помлади јас.
Побарај совет или насока од Анѓела Богдановска
Лиценциран психолог
Мојата работа како психолог е заснована на верувањето дека среќата е во секој од нас. За да ја отклучите таа среќа и повторно да се поврзете со вашето внатрешно дете, од суштинско значење е да следите структуриран пристап. Исцелувањето на вашето внатрешно дете може да биде емоционално тешко, особено ако имате историја на траума. Најдобро е да го направите ова со помош на психотерапевт кој може да ве води низ процесот и да спречи ретрауматизација.
Можете да се поврзете со вашето внатрешно дете со правење работи кои порано ви носеле радост како дете, како хоби или забавни активности. Терапијата и грижата за себе се важни чекори во заздравувањето на вашето внатрешно дете. Ако имате какви било прашања или се соочувате со било каква траума, ве повикувам да го пополните формуларот подолу.
Практики за негување на вашето внатрешно дете
Создавање безбеден простор: Назначете простор каде што можете да се поврзете со вашето внатрешно дете без осудување или прекин. Овој простор треба да зрачи со топлина, безбедност и удобност.
Внимателна свест: Негувајте свест за вашите емоции, мисли и физички сензации во текот на денот. Забележете како вашето внатрешно дете реагира на различни тригери и ситуации, дозволувајќи си целосно да ги искусите овие емоции.
Саморефлексија и пишување дневник: Вклучете се во саморефлексија и пишување дневник за да ги истражите вашите детски спомени, емоции и модели. Пишувајте писма до вашето внатрешно дете, нудејќи љубов, разбирање и простување.
Креативно изразување: Истражете ги креативните места како што се уметност, музика или танц за да ги изразите и обработите емоциите што може да биде тешко да се артикулираат вербално.